Jak dostosowany jest Akropol dla osób niepełnosprawnych?

Przed wyjazdem do Aten przestudiowałem chyba „cały internet” w poszukiwaniu informacji na temat dostosowania Wzgórza Akropolu do potrzeb osób niepełnosprawnych. Poświęciłem na to wiele godzin z racji na to, że naszym głównym celem na 2,5 dniowy wypad do stolicy Grecji, był właśnie Akropol. Jedyne co udało mi się znaleźć to krótka wzmianka, że Akropol jest dostosowany dla wózków inwalidzkich i filmik pokazujący, że na wzgórze jest winda. Pełni optymizmu ruszyliśmy zatem do Aten na spotkanie z Akropolem. Na miejscu okazało się, że wcale nie jest tak różowo. Dlatego właśnie postanowiliśmy stworzyć, chyba pierwszą w sieci rzetelną relację obrazującą jak wygląda dostosowanie Akropolu dla osób niepełnosprawnych w rzeczywistości.

Jak dojechać na Akropol?

W okolice wzgórza Akropolu najłatwiej i najtajniej jest dojechać komunikacją publiczną. Najlepszym wyjściem będzie skorzystanie z metra, a dokładnie linii M2 (czerwona). Wszystkie trzy linie metra w Atenach są w 100% dostosowane do potrzeb osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, także nie będziecie mieć najmniejszych problemów. Ze wspomnianej wcześniej linii M2 należy wysiąść na przystanku Akropoli (ΣΤ.ΑΚΡΟΠΟΛΗ). Po wydostaniu się na powierzchnię należy kierować się pod górę (około 100 metrów) w kierunku ulicy Dionysiou Areopagitou, a następnie skręcić w lewo i iść prosto. Po około 30 metrach po prawej stronie znajdziecie informację turystyczną, w której można otrzymać bezpłatną mapę Aten czy naładować telefon.

Drugą opcją dojechania pod Wzgórze Akropolu jest autobus, a dokładniej linia nr 230. W Atenach większość autobusów komunikacji miejskiej jest wyposażona w ułatwienia dla osób niepełnosprawnych. Z autobusu należy wysiąść na przystanku ΑΦΕΤΗΡΙΑ i następnie kierować się ulicą Rovertou Galli w lewo, potem skręcić w pierwszą drogę w prawo, po 15 metrach znów w prawo i następnie w lewo już na Akropol.

Pod Wzgórze Akropolu możecie także dostać się taksówką. Koszt takiej przyjemności zależny jest od miejsca wyjazdu, dlatego polecam dopytać o szczegóły bezpośrednio u kierowcy.

Dostosowanie Akropolu

My na Akropol dotarliśmy metrem M2 dlatego nim przejdę do opisu trasy przedstawię Wam mapę dojścia do wzgórza Akropolu ze stacji metra – Akropoli.

Jak widzicie, aby dotrzeć do windy, która wwozi osoby niepełnosprawne na Wzgórze Akropolu czeka Was ponad kilometrowy spacer, który wygląda następująco.

Po wyjściu z metra, jak już wcześniej pisałem, musicie kierować się w górę, w stronę ulicy Dionysiou Areopagitou. Ten około 100 metrowy odcinek nie jest trudny do pokonania dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich, wzniesienie nie jest zbyt strome a nawierzchnia w miarę równa.

Gdy już dotrzecie do ulicy Dionysiou Areopagitou zaczyna się prawdziwa droga na Wzgórze Akropolu. Droga w całości wyłożona jest nierówną kostką brukową i nieustannie pnie się w górę. Polecam spacer lewą stroną ulicy, bo właśnie tam można co jakiś czas trafić na niewielkie odcinki równych płyt, które dają chwilę wytchnienia od wstrząsów.

W takich warunkach musicie przejść około 650 metrów aby finalnie dojść do prawdziwej męczarni, czyli drogi prowadzącej do kas biletowych i dalej na samo Wzgórze Akropolu.

Aby udać się do kas biletowych należy skręcić w prawo, praktycznie na samym końcu ulicy Dionysiou Areopagitou i kierować się za metalowe barierki, pod górę. Jeśli wcześniejszą drogę można było uznać za ciężką, to tu zaczyna się męczarnia. Jedyna droga (wykluczając schody) do kas biletowych Akropolu jest wyjątkowo stroma i bardzo, bardzo nierówna. W tym miejscu należy się zastanowić, czy Akropol jest dla Was tak ważny. Podjazd ma niby tylko 250 metrów, ale wykańcza jakby miał ze 4 kilometry. Jeśli jesteście jednak zdeterminowani aby wejść na Wzgórze Akropolu, to niech Was nie zwiedzie kilkumetrowy równy pasek betonu na początku podjazdu, dalej jest tak:

Uwierzcie mi, że jest bardzo ciężko, szczególnie jeśli poruszacie się na wózku aktywnym. Praktycznie całą drogę należy pokonać na tylnych kołach, bo przednie kółka nieustannie blokują się w nierównościach płyt.

Gdy już uda Wam się dojść na szczyt tej górki zobaczycie sporych rozmiarów tablicę oznajmującą, że osoby niepełnosprawne muszą kierować się w lewo, dalej pod górę. Jednak nim tam się udacie, należy pójść w prawo do kasy biletowej.

Tutaj czeka osoby niepełnosprawne i ich towarzyszy miła niespodzianka. Otóż ani jedno, ani drugie nie płaci za bilet wstępu na Akropol, który normalnie kosztuje 20 euro od osoby. Warunkiem otrzymania darmowych biletów jest okazanie przez osobę niepełnosprawną legitymacji potwierdzającej jej niepełnosprawność (może być po polsku). Po otrzymaniu biletów należy wrócić się do wspomnianej wcześniej tablicy i następnie kierować się w prawo, pod górę do wejścia dla osób niepełnosprawnych. Nie liczcie na lepszą nawierzchnię, dalej jest nierówno.

Po kilkudziesięciu metrach podjazdu po lewej stronie ujrzycie bramę z niewielkim znaczkiem osoby niepełnosprawnej. Tą właśnie bramą należy wejść, następnie kierować się na szarą budkę strażniczą i dalej pod górę.

Gdy już przejdziecie przez bramę, nawierzchnia robi się równa i wydaje się, że teraz już „będzie z górki”. Jednak po kilku chwilach ta równa droga staje się mniej równa i zaczyna się wić w górę.

Następnie jest jeden zjazd i znów stromy podjazd. Na zdjęciu wydaje się, że podjazd jest równy, jednak w rzeczywistości taki nie jest. Droga jest powybijana i nie jest łatwo płynnie nią podjechać.

Po około 300 metrach spaceru, wzdłuż skały po prawej, docieramy do wyposażonych w platformę schodów prowadzących do windy.

Podążający z Wami od bramy pracownik (nie liczcie na to, że pomoże Wam we wcześniejszych podjazdach) wwiezie Was po schodach do umocowanej na ścianie Akropolu windy.

Winda nie wygląda zachęcająco, moim zdaniem jest to winda budowlana przystosowana do przewozu ludzi. Mimo to skutecznie, choć bardzo hałasując pnie się po skale Akropolu.

Po wjechaniu na górę, umęczeni drogą do windy, z nadzieją wypatrujemy równych i przystosowanych ścieżek, po których będzie mógł poruszać się wózek inwalidzki. Na darmo! Takich ścieżek tu nie ma! Ja swoją przygodę ze Wzgórzem Akropolu zakończyłem nieopodal Erechtionu skąd miałem częściowy widok na Partenon i Propyleje.

Osoba na wózku inwalidzkim może pokonać, po w miarę równym terenie jakieś 30 metrów, potem zaczyna się żwir, kamienie i nierówności po których ciężko jest nawet chodzić.

Po tym jak Goha wróciła z obejścia Wzgórza Akropolu zjechaliśmy na dół i czekał nas nie mniejszy niż przy podjeździe wysiłek aby zejść tymi nierównymi, a do tego śliskimi drogami do przystanku metra M2. Uwierzcie lub nie, ale zatrzymywaliśmy się kilkanaście razy, tak ta droga jest wymagająca.

Osobom pełnosprawnym również polecam zachowanie szczególnej ostrożności przy poruszaniu się na tym terenie i założenie butów z przyczepną podeszwą.

Jak Akropol jest dostosowany? Nasz film

Moim zdaniem wcale. To, że w związku z paraolimpiadą powstała tam winda nie oznacza, że miejsce jest dostosowane dla wózków inwalidzkich. To tak jakbyście w restauracji zamówili jakieś danie, a podano Wam jedynie talerz i sztućce. Nie przyjmuję do wiadomości, że jest to stare i zabytkowe miejsce i lepiej się nie da. Byliśmy z Gohą w dużo starszych miejscach i uwierzcie, że się da! Osobiście odradzam posiadaczom wózków porywanie się na wjazd na Wzgórze Akropolu. Pozwolę sobie sądzić, że osoby z inną niepełnosprawnością ruchową (nie poruszające się na wózku inwalidzkim) czy osoby starsze także będą miały spory problem z dostaniem się na górę. My zrobiliśmy to jedynie w celach testowych, aby stworzyć dla Was pierwszą w internecie, kompleksową relację na temat poziomu dostosowania tej atrakcji Aten. Drugi raz na 100% tam nie pojedziemy, no chyba że w lektyce.:)

Zapraszamy do obejrzenia naszego filmu obrazującego drogę na Wzgórze Akropolu, a decyzję o jego zdobyciu oczywiście pozostawiamy Wam.